W przeciwieństwie do pszczół kraińskich, matki pszczele Buckfast i mieszańce tej pszczoły, nie zaprzestają czerwienia na zimę we wrześniu jeśli nie ma takiej potrzeby,. Jeśli te pszczoły mają dostateczny zapas pokarmu i pierzgi, to matki czerwią do tego momentu, kiedy młoda pszczoła będzie w stanie dokonać oblotu oczyszczającego.  W ubiegłym roku w grudniu na Świętego Mikołaja był oblot ale wszystko wskazywało, o czym gdzieś pisałem, że będzie jeszcze jeden oblot przed końcem roku. Pszczoła mając do dyspozycji ponad miarę pokarmu i pierzgi jesienią, decyduje co ma z tym fantem zrobić. Sztuka jest jej te zapasy zapewnić. Podczas długiej ciepłej jesieni, matki pszczele będą czerwić nadal nawet w listopadzie jeśli przewidują obloty grudniowe. Matki przestają czerwić w momencie, kiedy nie przewidują oblotów za około miesiąc. Wszystko to dzieje się w tym celu aby na wiosnę, były jak najmłodsze pszczoły. Pomimo nienaruszalnego zapasu pierzgi, z którym mamy do czynienia w moich rodzinach pszczelich i sposobie  ich zimowania, na dzisiejszy dzień, matki nie podejmują czerwienia. Jest to uwarunkowane tym, że w tej chwili w zimujących rodzinach pszczelich mamy pszczoły z września, października i listopada, które zdążyły się oblecieć. Tym samym nie ma potrzeby podejmowania czerwienia ze względu na bardzo młodą zimującą pszczołę jak i niewielki zapas pierzgi, który pszczoły zostawiły w gnieździe z wiadomej przyczyny. Rodzina pszczela pozostawia na czarną godzinę pewną ilość pierzgi jeśli nie jest on uzupełniany ponad miarę, mając oczywiście zapas miodu.  Jeśli pszczoła Buckfast i jej mieszańce mają możliwość dłuższego czerwienia jesienią, skutkuje to opóźnionym czerwieniem na przedwiośniu. Przerwa w czerwieniu matek pszczelich nowych pszczół, niewiele różni się od przerwy od pszczół kraińskich. Pszczoły Buckfast i ich mieszańce z racji swojej inteligencji, tworzą jesienią nowe pokolenia pszczół na ile pozwalają im warunki. Tym samym, zużywając zapasy pierzgi nie są w stanie rozpocząć wczesnego czerwienia, podobnego do pszczół kraińskopodobnych, które muszą ratować się wcześniejszym czerwieniem przedwiosennym z racji zakończenia czerwienia już w miesiącu wrześniu. Każdy pszczelarz, będzie wiosną bardziej zadowolony z pszczół, które urodziły się we wrześniu, październiku i listopadzie ubiegłego roku aniżeli z pszczół, które urodziły się w lipcu, sierpniu i wrześniu.

Ponadto jakie ma znaczenie zimowa przerwa w czerwieniu, skoro warroza potrafi przeżyć na pszczołach siedem miesięcy bez obecności czerwiu?

Matki pszczele – nie tylko nowe linie Buckfast

Dlaczego takie a nie inne matki pszczele wprowadzamy do naszej hodowli i naszych pasiek?

– W roku 2015 nadal będziemy wprowadzać nowe linie pszczół w przeważającej części będącymi pszczołami Buckfast.

Pszczoły wyhodowane zgodnie z filozofią Brata Adama, który ze swoich podróży, przywoził do Europy materiał genetyczny, dający w efekcie krzyżowania  pszczoły odporne na choroby, dobrze zimujące, wykorzystujące pożytki w całym sezonie, nierojliwe i łagodne.
Wielkość jego dokonań sprawia, że pomimo odejścia od nas, filozofia którą wprowadził w hodowli, nic a nic nie straciła na aktualności. Nie zdążył sprawdzić powinowactw wielu pszczół, które zostawiając, stały się podstawą do stworzenia nowych linii pszczół Buckfast, doskonale radzących sobie w różnych warunkach klimatycznych. Na skutek prac krzyżowniczych i hodowlanych mamy dostęp do pogłowia pszczół, które lepiej radzi sobie z warrozą.
Pszczoły, które obecnie posiadamy w pasiece, są potomkami pszczół pochodzącymi z obszarów, w których nie stosowwano powiekszonej komórki pszczelej i zostały sprowadzone z niekiedy dziko żyjących kolonii.
Posiadamy zarówno czyste rasy tych pszczół jak i w większości wyselekcjonowane linie, dające dobrą współpracę z pożytkami i pszczelarzem w warunkach europejskich.
Ze swej strony, posiadając kilkuletnią tradycję utrzymywania własnego punktu kopulacyjnego, stwarzamy możliwość obcowania naturalnie unasienniającym się matkom pszczelim z trutniami o dużej różnorodności genetycznej.